ตรวจอาการ: ชักในทารกแรกเกิด

[siritidaphon]

ตรวจอาการ: ชักในทารกแรกเกิด

อาการชักในทารกแรกเกิดเป็นภาวะฉุกเฉินทางการแพทย์ที่ต้องได้รับการดูแลอย่างเร่งด่วน เนื่องจากสมองของทารกยังไม่พัฒนาเต็มที่ หากปล่อยทิ้งไว้โดยไม่ได้รับการรักษาอาจส่งผลกระทบต่อพัฒนาการในระยะยาวได้


ลักษณะอาการที่สังเกตได้

อาการชักในทารกอาจไม่รุนแรงเท่าในผู้ใหญ่ และบางครั้งอาจแยกได้ยากจากพฤติกรรมปกติของทารก อาการที่ควรเฝ้าระวัง ได้แก่:

อาการเกร็งและกระตุก: กล้ามเนื้อเกร็งแข็ง หรือมีการกระตุกซ้ำๆ อาจเกิดขึ้นเฉพาะที่แขน ขา ใบหน้า หรือทั้งตัว

การเคลื่อนไหวที่ผิดปกติ: มีอาการดูดปาก เคี้ยวปาก กะพริบตาถี่ๆ หรือลูกตาเหลือกค้าง

การหยุดหายใจ: ทารกอาจมีอาการตัวเขียวจากการหยุดหายใจเป็นช่วงๆ

พฤติกรรมที่ผิดปกติ: มีอาการเหม่อลอย ตัวอ่อนปวกเปียก หรือร้องไห้ผิดปกติ


สาเหตุของการชัก

สาเหตุของการชักในทารกแรกเกิดมีหลายปัจจัย และจำเป็นต้องได้รับการวินิจฉัยจากแพทย์อย่างละเอียด

การขาดออกซิเจน: ภาวะขาดออกซิเจนระหว่างคลอดเป็นสาเหตุที่พบได้บ่อยที่สุด

ภาวะเลือดออกในสมอง: อาจเกิดจากอุบัติเหตุระหว่างคลอด

การติดเชื้อในสมอง: เช่น เยื่อหุ้มสมองอักเสบ

ภาวะเมตาบอลิซึมผิดปกติ: เช่น ภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ หรือภาวะเกลือแร่ไม่สมดุล

ความผิดปกติทางสมองแต่กำเนิด: มีความผิดปกติของโครงสร้างสมองมาตั้งแต่เกิด

สาเหตุไม่ทราบแน่ชัด: ในบางกรณีอาจไม่สามารถหาสาเหตุที่แน่ชัดได้


การปฐมพยาบาลเบื้องต้น

เมื่อทารกมีอาการชัก ควรตั้งสติและปฏิบัติตามคำแนะนำเหล่านี้อย่างเคร่งครัด:

จัดท่าให้ปลอดภัย: นำทารกนอนราบในที่ปลอดภัยและนุ่ม ไม่ต้องหนุนหมอน และจับนอนตะแคงเพื่อป้องกันการสำลักน้ำลายหรือเศษอาหาร

คลายเสื้อผ้า: คลายเสื้อผ้าที่รัดแน่น โดยเฉพาะบริเวณคอ

ห้ามงัดปาก: ห้ามนำวัตถุใดๆ หรือนิ้วมือใส่เข้าไปในปากของทารกเด็ดขาด เพราะอาจทำให้เกิดการบาดเจ็บหรือยิ่งทำให้สำลัก

จับเวลา: สังเกตและจับเวลาว่าทารกชักนานแค่ไหน หรือถ่ายคลิปวิดีโอไว้ เพื่อให้ข้อมูลกับแพทย์ได้ถูกต้อง

รีบนำส่งโรงพยาบาล: เมื่ออาการชักหยุดลง หรือหากทารกมีอาการชักต่อเนื่องเกิน 5 นาที ควรรีบนำส่งโรงพยาบาลโดยเร็วที่สุด